Astrologie van het oude Egypte

Inleiding

Astrologie, systeem ontwikkeld door wijsgeren, waarmee Sterren kunnen worden beredeneert.

Men beschouwde Sterren niet als lichamen die in een bepaalde mate in betrekking tot de kosmos staan, maar als symbolen die een betekenis hebben in ons Bewustzijn en een waarde in zake van ondervinding.(1)

Astrologie

Astrologen zijn gewoon de verschillende planeten als goed, slecht en neutraal aan te wijzen.

Saturnus, Uranus en Mars worden als slecht beschouwd, terwijl Jupiter en Venus de weldoeners worden genoemd. Dit is echter niet juist, hoe gemakkelijk het ook moge wezen deze omschrijving bij het ontwerpen te behouden. Elke planeet heeft twee aspecten, en deze hebben betrekking op den hogeren en lageren aard van ons wezen. Mars is bijvoorbeeld louter Energie, de in een brandpunt gebrachte of verbijzonderde vitaliteit van de Zon, antwoordend op de rode straal. Werkende in een persoon van laag mentaal en zedelijk gehalte, zal hij een Vrijdenker, een Brandstichter, een man van geweld en wetteloosheid voortbrengen. Dezelfde planeet zal zich, als zij zich door een hoog ontwikkelde natuur uitgedrukt, openbaren als ijver, gloed, diepte, geestdrift, ondernemingsgeest, eerzucht en zedelijken moed. Venus zal op dezelfde wijze in ieMand van een lagen aard zelfgenoegzaamheid, luiheid, genotzucht, ijdelheid, zwakheid en losbandigheid aanwijzen, terwijl deze planeet zich in ieMand van groter zedelijk gehalte en hoger levensstandaard zal openbaren als vriendelijkheid, zachtheid, liefdadigheid, reine genegenheid, ordelijkheid en beschaving.

Evolutie-tijdperk
Er ligt een geheel evolutie-tijdperk tussen de vrekkige, naar geld hakende neigingen van ‘de man met de mestvork’ en de voorzichtige zorgvuldigheid en omzichtigheid van de mens, die onder de invloed van de hogere Saturnus-straal staat. Het is alles een zaak van persoonlijke kleuring. De planeten beheersen ons niet en dwingen ons niet te zijn zoals wij zijn, maar wij veranderen en bederven den aard der planeten en misbruiken de krachten en vermogens, die zij ons verlenen. Wij kunnen nooit hopen heren van het Heelal te worden, maar wij kunnen wel heersers over onszelve worden. Zelfbeheersing is de wortel van de zaak. En daartoe komen wij door ondervinding en lijden. Zij wordt niet met den mens geboren, maar enkele onder ons herinneren zich nog goed de lessen en passen zich spoedig aan bij hun omgeving, en beheersen hun hoedanigheden en vermogens. Het is niet geheel en al juist dat ‘De wijze zijn Sterren beheerst en de dwaas eraan gehoorzaamt’. Het is veeleer het geval dat de wijze zichzelf beheerst, en alle anderen door de sterren worden gedwongen. Wel is waar zullen een aantal opposities en vierkanten in een geboorte-horoscoop zeker de mens veel gelegenheid tot ondervinding geven, maar de vrucht van tegenspoed is zoek. Evolutie bestaat niet slechts in het nemen van het leven, wat wij er van kunnen krijgen, maar in zoveel al wij kunnen er in te lezen. Wij weten allen hoezeer onze omgeving invloed op ons heeft. Het is aan ons, in hoeverre wij invloed op onze omgeving kunnen uitoefenen. En onder omgeving moeten wij ook begrijpen dat, wat ons het meest van nabij drukt in den vorm van onze eigen persoonlijkheid. Deze onder beheersing te brengen is grotendeels het vernietigen van de tegenwerkende aspecten van de planeten. Dit alles is mogelijk, omdat de planeet-invloeden alle uitdrukkingen zijn van het Ene Leven, en het fysieke lichaam wordt door den zonnestraal belevendigd, het denkvermogen van de mens door de Geestelijke Zon bezield. Het leven heeft geen eigenschappen van zichzelf, maar krijgt deze door gebruik of werking.

Dezelfde kracht, die besteed wordt aan roof en moord zou even gemakkelijk voor opbouwende doeleinden kunnen worden gebruikt. Buitensporigheid is slechts een ziekelijke edelmoedigheid, een philantropie, die op een dwaalspoor is geraakt. De Zon die over rechtvaardigen en onrechtvaardigen schijnt, kan niet aansprakelijk worden gesteld voor al het misbruik, dat wij van onze levenskracht maken. Waarom zouden wij dus aan de planeten al die slechte invloeden toeschrijven, welke in waarheid alleen in ons zelve bestaan, in ons, die zowel de ontvangers als de overbrengers van hun invloed zijn? Deze waarheid is duidelijk uitgesproken door den groten Uitlegger, waar hij zeide: De goede mens brengt goede dingen voort uit den goeden schat des harten, en de boze mens brengt boze dingen voort uit den bozen schat.

Voor zover het haar cosmische werkingen betreft, zijn de planeten de organen van overbrenging, want de Zon is de bron van Vitaliteit of Leven. Daarom bekleedt de Zon de voornaamste plaats in de beschouwing van de astrologen, is zij de grondslag van de horoscoop, en alle berekeningen en tijdopnemingen hebben betrekking op den stand van de Zon en haar beweging na de geboorte. Geen wonder dus, dat de ouden aan de Zon een plaats toekenden in de Cosmische Symboliek, die een gehele mythologie insloot en het gebruik van haar symbool in alle godsdienstige plechtigheden deed ontstaan, als wij zien, dat zij de bron is van al het fysieke leven en van het licht.(1)

Hemelse lichamen

De Zon die opkomt in het Oosten en ondergaat in het Westen trekt binnen de Natuur cyclus over dezelfde lijn. Deze lijn deelt de Aarde op in twee delen namelijk Noord en Zuid. Dit werd aangeduidt als het ‘Rode land’ en ‘Zwarte land’. Het land van de levenden en van de doden.

Aan de ene oever het vruchtbare land aan de andere zijde de woestijn met de heilige Necropolis.

Horizon
De Aardse Horizon, vanaf deze horizontale lijn begint het Hemelgewelf, dat een halve circel vormt, die op de twee uiteinden van de Horizon rust. De top is het hoogste punt van de cirkel. Het laagste punt rust op de Horizon. In het midden van deze halve cirkel bevindt zich de mens, de waarnemer en berekenaars van de Hemelse bewegingen. Dat stelt men in staat drie vaste zichtbare punten af te bakenen en een vierde, dat onzichtbaar is, maar minstens even belangrijk.

De punten zijn als volgt; waar de Zon ondergaat ‘de Oudste van de Twee Landen’ Westen, bij het hoogste punt ‘de Zoon van de Waarheid’ bij Zonsopgang ‘de Heer van het Woord’ Oosten. Het onzichtbare punt aan de andere kant van het Hemelgewelf, alsof de Aarde daar ondersteund wordt, ‘de Pilaar van het Recht’.

Vier referentie punten welke uitgangspunten vormen voor observatie van Hemelse lichamen.

Op Aarde waarin alles aan de Wet van de materie en dualiteit is onderworpen wordt de geboorte van een schepsel aan een lichaam verbonden waarvan de materie wordt geboren en afsterft.

Hemel
Nut belichaamd de ether en wordt beschouwd als ‘de Hemelse Moeder’. Nun belichaamd de oer-oceaan, de oorspronkelijke oerwateren van chaos in het Universum dat als Vader werd beschouwd.

Uit de tranen van Ra is de mens voortgekomen. Een hartstochtelijke reactie van mannelijke en vrouwlijke energie. Het vuur van Ra (mannelijk) had contact met het Hemelwater van Moeder Aarde waarnaa het vlies brak en er dagen aan één water op de Aarde storte waardoor er nieuw leven mogelijk werd. Een oer-oceaan in beweging op de oppervlakte van de Aarde was het gevolg.

Een ziel die zich in de offervelden bevond beschouwde men als een Ster, Semaa.

De Hemel werd aangeduidt als Horet. Het luchtruim waar Heru op neerkeek. De Zon, Neter van vuur, voorziet de Aarde van levensenergie.

De cyclus van de Zon die eeuwig opreist aan de Hemel en ondergaat aan de Onderwereld wordt als het principe van geboorte en dood aangeduidt.

De Maan, de nachtelijke verschijning van de Zon werd als Amun of Atum aangeduid. Atum is de vertegenwoordiging van ondergang of dood. Atum vertegenwoordigd Khepra.

De vier kardinale sterrenbeelden
Taurus den Stier – De blauwe draak
Leo den Leeuw – De zwarte strijder
Aquarius den mens – De rode vogel
Scorpio, Aquila, den Arend – De witte Tijger

De vier kardinale punten worden met kleuren aangeduidt en vertegenwoordigen de oorspronkelijke elementen
Zwart, Rood, Wit en Blauw(1)

Kosmische beginselen worden, of ze nu Sirius, Orion of een ander deel in het oneindige Universum belichamen, gekenmerkt door een onveranderlijkheid die de beperkingen van ruimte en tijd overstijgt.

Register

Referenties
(1) Cosmische Symboliek, Sepharial.