Cultus van het oude Egypte

Inleiding

De Cultus van de Zon bestaat al langer dan 10.000 jaar.

De oude Egyptenaren leefde van de eeuwige rijkdom die moeder Natuur de mensheid schonk. Het schenken van nieuw leven is een begrip dat de Cultus van de Zon kenmerkt. Zij maakte gebruik van systemen die aan diverse voorouders zijn opgedragen.

Er zijn tien versies van de legende waarin de wereld gecreëerd wordt. Deze Legenden waren bekend onder alle oude stammen over de wereld. De tien scheppers brachten de wereld buiten de oorspronkelijke chaos. Legenden die verband houden met de heilige Cultus herbergen de creatie en werking die eraan ten grondslag licht.

Natuurverschijnselen werden bestudeerd en opgevat als werkzame manifestaties op vele fronten. De onderlinge relaties en overeenkomsten van fenomenen met elkaar fascineerden de Egyptenaren en ontwikkelde daarin een waardevolle schat aan kennis die de mens nu nog kan verbazen. Kennis van de Natuur-elementen en verschijnselen werden toegepast om de heilige Cultus, en tradities die waren gevormd door de voorouders in ere te houden.

Dame met bloemen en priester met geheven handen voor de offerstapel. — Dame met bloemen en priester met geheven handen voor de Offerstapel.

Omschrijving

Er waren in Egypte naast de grote Cultus Tempels over het hele land ook kleine heiligdommen. In iedere stad en in bijna elk dorp eerde men als eigen lokale Neter een heilig dier. Deze Neteru dragen elk een eigen plaats binnen de totale Cultus.

Er waren ook pelgrimsoorden, waar de pelgrim een goede daad verrichte wanneer hij een bijdrage gaf voor een dieren begrafenis. Een belangrijk dieren kerkhof aan de Nijl (bij Saqqara) vormde zelfs een centrum voor de dieren verering. Omdat bijna elk dier dat de Egyptenaren kenden werd vereenzelvigd met een van hun Neteru, waren er veel Neteru die werden afgebeeld als dieren.