Hiërogliefen van het oude-EgypteHet hiërogliefenschrift, de heilige beeldtaal van de oude Egyptenaren beslaat een grote hoeveelheid tekens.
Naast het alfabet zijn er vele andere hiërogliefen die men gebruikte in het dagelijkse leven. Verschillende tekens vinden hun oorsprong in de oude creatie Legenden waaronder de Lotus, Papyrus, Ibis, Veer, Kever, Havik, Leeuw, Linkeroog en vele anderen. Totaal aantal hiërogliefen: 1220
Thoth, grootmeester van het schrift heeft een grote bijdrage geleverd aan de vorming van het hiërogliefenschrift waarmee de Tempel, Amuletten, sarcofaagkisten en altaren voorzien werden.
Hiëroglief tekens werden nauwkeurig gekozen zodat de werkzaamheid op alle principes werkzaam was; mens, Aarde en universum.
Van eenvoudige symbolen tot abstracte uitwerkingen
De kennis die aan een symbool ten grondslag ligt werd onderwezen op scholen maar ook door ouderen en wijzen, en opgedane ervaringen bracht de leerling tot dieper inzicht in deze heilige symbolentaal.
Steen van Rosette
De Steen van Rosette waarop drie schriften zijn vermeld waaronder Demotisch, Grieks en hiërogliefen werpen een blik op de betekenis van de tekens. Thomas Young en Jean-François Champollion hebben de inscripties van de Steen van Rosette weten te ontcijferen.
Men onderscheidde in Oud-Egypte drie soorten schrift: het hieroglyfisch, het hieratisch en het demotisch.
Het hieroglyfisch is de oudste schriftvorm en werd vooral gebruikt voor religieuze teksten op tempelmuren, pyramiden en graven. Het primitiefste hieroglyfenschrift dateert reeds uit het 5e millenium v. Chr. Het werd reeds in het Oude Rijk verdrongen door het hieratisch schrift, vooral op Papyrus en voor profane doeleinden terwijl in maatschappelijke en zakenleven het kortschrift (demotisch) in zwang kwam. Het hieroglyfenschrift raakte gaandeweg zozeer in onbruik dat later generaties het niet of nauwelijks meer konden lezen, zodat bij het copiëren van een hieroglyfischen tekst talloze fouten werden gemaakt, niet alleen door onkunde maar ook door slordigheid en achteloosheid. Ieder heiligdom had zijn tempelschrijvers, terwijl ook de ‘studenten’ zich hier oefenden in de edele schrijfkunst door oude teksten over te schrijven of door overbrenging van den hieroglyfischen in een hieratischen tekst, welk werk wel eens boven het vermogen van den student ging, zodat een vrijwel onleesbare tekst voor den dag kwam.
Aan materiaal ontbrak het dien tempelschrijvers niet, want elke tempel schijnt zijn eigen bibliotheek te hebben gehad. We kennen een zodanige bibliotheek uit den Horus tempel te Edfu met een volledigen catalogus erbij. In enkele gevallen kunnen we nog nagaan hoe erg en van welke aard de gemaakte fouten zijn, bijvoorbeeld waar behalve de copie op Papyrus ook de originele op steen geschreven tekst gevonden is. Van sommige teksten, zoals die over de vernietiging der mensheid, bestaan twee op steen geschreven exemplaren, en ook dan vallen allerlei verschillen op te merken. Twee volkomen gelijke teksten van hetzelfde verhaal komen waarschijnlijk helemaal niet voor. Het is derhalve duidelijk dat het kon gebeuren dat oude documenten eeuwenlang in de tempelarchieven begraven lagen, die eerst eeuwen later door afschriften tot nieuw leven werden gewekt, zonder dat we in de meeste gevallen gelegenheid hebben om na te gaan welke verschillen tussen den oude en den nieuwen tekst bestonden. Dat geldt voor al die jongere teksten, wier oorspronkelijk voorbeeld verloren is gegaan.
Verreweg de meeste der nog aanwezige religieuze teksten behoren tot de magische Literatuur. Dat geldt ook van de mythen. Immers men stelde het meeste prijs op die mythen, die voor magische doeleinden bruikbaar waren. (1)
Hiërogliefen overzicht
Het hiërogliefen overzicht boven bevat vele tekens op onderwerp. De pagina van een hiëroglief geeft een weergave en beschrijving van het teken.
Niet alle betekenissen van de tekens in het overzicht zijn bekend.
Referenties
(1) De Tuin der Goden
Tehuti, meester van het schrift.
