Legende van Hermopolis

Inleiding

Tehuti veronderstelt dat het begin van alle dingen bestond uit een donkere nevel van geestelijke aard, als het ware een adem of duistere mist en een kolkende chaos zo zwart, dat deze onbegrensd waren en gedurende vele tijdperken zonder grenzen bleven.

Maar toen, zo zegt hij, kreeg de geest zijn eigen beginselen lief, waardoor ze met elkaar verweven raakten, en werd deze verweving (Liefde) genoemd. Deze liefde was de oorsprong van de scheppingen van alle dingen. De chaos echter kende zijn eigen schepping niet. Uit de omhelzing van chaos en geest, werd Nut geboren. Uit Nut, de Grote Moeder, is elk zaadje van de schepping voortgekomen, de geboorte van alle kosmische lichamen.

Legende

Als eerste ontstonden er (Grote) Levens, zonder gewaarwordingen; en uit hen kwamen later de (Grote) Levens voort die intelligentie bezaten.

De laatste werden Hemelwachters genoemd. De laatste kregen de vorm van een ei en ze straalden als Nut, de Zon en de Maan, de Sterren en de machtige sferen der planeten. Nu begon de (oorspronkelijke) nevel op te trekken en werden er door zijn hitte mistbanken, wolken, zeeën en aarde voortgebracht, en immense stortbuien en waterstromen in de firmanenten. Zelfs nadat zij van elkaar gescheiden waren, werden ze nog door de hitte van de Zon uit hun eigen plaats weggevoerd, en kwamen alle (waterige en aardse elementen) weer samen in de nevel, waar ze onder krakende donderslagen en bliksems met elkaar botsen, en de al genoemde (Grote) Denkende Levens, waakten over de krakende donderslagen, terwijl te land en ter zee man en vrouw terugdeinsden voor hun weergalm en ontredderd waren.

Tehuti creëerde de wereld bij het Woord, en werd naast Asar, rechter van de Zielen.

Register

Wordt vervolgd…